KAVİMLER GÖÇÜ VE SONUÇLARI

 

KAVİMLER GÖÇÜ VE SONUÇLARI

Batı Hunları Çin’in ve Doğu Hunlarının baskısıyla Aral Gölü civarına göç etmişlerdi. Burada 200 sene hayatlarını sürdüren Batı Hunlarının nüfusları arttı. Toprakları yetersiz kalmaya başladı ve başka Türk Boylarının katılmasıyla güçlendiler. MS. 374 yılında Volga (İtil) nehrini aşarak Batı’ya (Avrupa’ya) doğru ilerlemeye başladılar. Türklerin bu ilerlemeleri karşısında önlerinde bulunan Vizigot, Ostrogot, Vandal, Sakson, Frank, Germen gibi bir çok kavim hareketlenerek Türklerden kaçmaya başladılar.

Aynı dönemde Karadeniz’in kuzeyinde Germen kavimlerinin iki kolu yurt tutmuştu. Bunlardan Ostrogotlar (Doğu Gotları) Don ile Dinyeper Nehirleri arasında, Vizigotlar (Batı Gotları) ise bu coğrafyanın batısında yerleşmişlerdi.

Diğer yandan gene Germen kavimlerinden olan Gepitler Galiçya’da, Vandallar ise bugünkü Macaristan’da bulunmakta idiler. Bu dört ana grubun dışında Germen, İranlı, Slav ve benzeri yirmiye yakın topluluk aynı coğrafyanın değişik bölgelerinde varlıklarını sürdürmekte idiler.

Orta Asya’dan kopup gelen Hun Türkleri’nin 374 yılında Balamber/Balamir komutasında bölgeye girerek aynı yıl Ostrogotlar’ın 375 yılında da Vizigotlar’ın devletlerini yıkması bu Germen kavimlerinin batıya göç etmelerine sebep olmuştur. İspanya’ya kadar ulaşan bu büyük göç tarihte “I. Kavimler Göçü” olarak bilinmektedir.

“II. Kavimler Göçü” olarak vurgulanan olay ise V. yüzyıl başlarında Uldız/Yıldız komutasındaki Hun kuvvetlerinin Vandallar’ın bir bölümü ile Vizigotlar’ın İtalya’ya göç etmelerine sebep olan akınlardır.

I. ve II. Kavimler Göçü günümüz Avrupa’sının etnik yapısının şekillenmesinde büyük rol oynamıştır. İspanya’ya göç eden Vandal, Alan, Süeb ve Vizigot toplulukları, İspanya’nın yerli halkı ile karışmak suretiyle bugünkü İspanyollar’ın ilk ataları olmuştur. Aynı şekilde Angıllar ve Saksonlar, Britanya Adaları’na sığınarak buranın yerli halkı ile karışıp İngilizler’in atalarını oluşturmuşlardır.

Roma İmparatorluğu ise Kavimler Göçü sonrasında bu göçten menfi şekilde etkilenmiş, önce 395 yılında Doğu ve Batı Roma olarak ikiye ayrılmış, daha sonra ise Batı Roma 476 yılında yıkılmıştır.

Diğer yandan Kavimler Göçü bir bakıma İlkçağları sona erdirip Ortaçağların başlangıcı olmuştur.

Böylece Batı Hun Türklerinin, sebep olduğu bu olaya tarihte Kavimler Göçü adı verilir (375).

Kavimler Göçünün Sonuçları:

Kavimlerin saldırıları Roma İmparatorluğunun merkezine kadar dayandığı için Roma İmparatorluğu önce ikiye ayrılmış daha sonra Batı Roma 476’da Doğu Roma ise 1453’te tarih sahnesinden silinmiştir.

Roma İmparatorluğunun dağılmasının ardından Kralların denetimini kaybetmeleriyle imparatorluk bünyesinde görev yapan kişiler, merkezi otoritenin bozulması, siyasi boşluğun ortaya çıkmasından yararlanarak bulundukları toprakların etrafını güçlü surlarla çevirmiş ve kendi devletlerini kurmuşlardır. (Kontluk- Düklük-Baronluk) Böylece Feodalite (Derebeylik) sistemi ortaya çıkmıştır.

KAVIMLER GÖÇÜNÜN EKONOMİ SORUNLARI

Büyük toprak sahipleri olan Feodal ağalar ticaretin gelişmesini çıkarlarına ters olarak gördükleri için güçlerini korumak amacıyla ticari faaliyetleri engellemişlerdir. Bu dönemde ticaret gerilemiş tarım ön plana çıkmıştır.

KAVİMLER GÖÇÜNÜN DİNİ SONUÇLARI

Bu dönemde kargaşa ortamının etkisiyle Hristiyanlık hızla yayılmış, Hristiyanlığın yayılmasıyla Kilise gücünü artırmış buna bağlı olarak deney ve gözlemi reddeden dogmatik (skolastik) dü­şünce ön plana çıkmıştır.

KAVİMLER GÖÇÜNÜN SOSYAL SONUÇLARI

Barbar kavimlerle yerli halkın kaynaşmasıyla Avrupa’nın bugünkü etnik yapısı oluşmuştur.

Örneğin;

Vizigotlar → İspanyolları

Angıl – Saksonlar – Keltler → İngilizleri

Ostorogotlar → İtalyanları

Franklar → Fransızları

Süevler → Portekizlileri

Germenler (Alanlar-Burgont) → Almanları meydana getirmişlerdir.

Bütün bu değişimlerin etkisiyle Kavimler göçü sonrasında İlk Çağ sona ermiş Orta Çağ başlamıştır.

Kavimler Göçü sonucunda;

Avarlar → Orhun Selenga Nehri civarında

Sasaniler İ'ran'da

Akhunlar → Afganistan’da ve Batı Türkistan’da

Tapgaçlar → Kuzey Çin’de devletlerini kurmuşlardır.

KAYNAKÇA

Chailand, Gérard; Göçebe İmparatorluklar, Moğolistan’dan Tuna’ya (M.Ö. V. yy-XVI. yy); Çev. Engin Sunar; [Doğan Kitap], İstanbul 2001, s. 174.

Kurat, Akdes Nimet; IV-XVIII. Yüzyıllarda Karadeniz Kuzeyindeki Türk Kavimleri Ve Devletleri; [Ankara Üniversitesi DTCF Yayınları, No: 182], Ankara 1972, s. XII + 512 + 3 Harita Ve Belgeler.

Rásonyi, László; Tarihte Türklük; [TKAE], Ankara 1971, s. 420.