Tarihte Türklerin kullandığı adlar kendi özellikleridir

Tarihte Türklerin kullandığı adlar kendi özellikleridir

Kangar, Kamar, Dingir, Kimmer, Türük, Trak, Tauri, Turan, Tiran, Pelasg, Troya, Frig, Raşana, Rae, Ligur, Venete

Karadeniz bozkırlarında yaşamış olan Kimmerler de, kendilerini Kang olarak adlandırmışlardır. Kang sözünden adam; erkek anlamına gelen -er ekiyle türetilmiş olan Kangar adı, Kimmerler tarafından Kamar olarak da söylenmiştir. Çünkü Türk dilinde -ng ve -m sesleri geçişkendir; örneğin Sümerce tanrı anlamına gelen dingir sözü, dimir olarak da telaffuz edilmiştir. Ayrıca Türkmence donguz olarak söylenen söz, Türkçe domuz olarak söylenmektedir. Bu açıdan, Kangar sözünün bir söylenişi olan Kamar sözü, “Eski Yunanlılar” tarafından Kimmeroi (okunuşu Kimmeri) biçiminde telaffuz edilmiştir.

Yalnızca Batı Türklerinin kendilerini adlandırmış oldukları bir söz olan Türük adını ilk kez Traklarda tam bir söyleniş olarak görmekteyiz. Türük büyük, ulu, güçlü, iyi ve üstün anlamlarına gelen Ön Türkçe (Sümerce) diri ya da dirig biçimlerinde söylenen sözden evrilmiştir. Günümüzdeki diri, dirik, dirlik, Türk (Türük), türümek (ya da türemek) sözleri de Sümerce diri/dirig sözlerinden kalmadır (dirig=>tirik=>türük). Traklarla aynı halk olan Kimmerler, anlaşıldığı kadarıyla kendilerini Kangar olarak adlandırmanın yanında Türük olarak da adlandırmışlardır. Trak, Türük sözünün Thraci biçimindeki “Latince” ve Thrakh ya da Thrake biçimlerindeki “Eski Yunanca” telaffuzlarından gelmektedir. Trakların Batı Anadolu'ya yayılmış olan bir kolu da Friglerdir. Frig (Frigçesi Dirig ya da Virig) adı, diri/dirig ya da türük sözünün söylenişlerinden biridir.

Kimmerlerin diğer bir adı da “Latince” Tauri'dir (“Eski Yunanca” Tauroi; okunuşu “Tauri”) ve yine diri ya da onun evrilmiş biçimi olan türü sözünün bir telaffuzudur. Tauriler (Türükler), çok eski çağlardan itibaren Kırım Yarımadası'nda oturmuş olan halkın adıdır ve “Latince” Taurica (“Eski Yunanca” Taurike) ya da Tauric Chersonese (Tauric Yarımadası) adıyla anılmış olan Kırım'a adlarını vermişlerdir (Tauric, Taurica ya da Taurike adının Türük adının bir söylenişi olduğu belirgin bir biçimde gözükmektedir, bu açıdan Tauric Chersonese, “Türük Yarımadası” demektir).

Etrüskler kendilerini etnik anlamda Turan ya da Turun, kendi halklarını ve başka halkları da toplululuk anlamında Raşana olarak adlandırmışlardır. Turan, Etrüskçede güç, buyruk, bağımsızlık, egemenlik, yönetim ve devlet anlamlarına gelmektedir ve diriyen/türüyen demektir (Turan sözü “Latinceye” tyrannus, “Eski Yunancaya” da turannos olarak geçmiştir ve tiran anlamına gelmektedir). Etrüskçe halk ya da Etrüsk halkı anlamına gelen Raşana sözü ise, yaşayan demektir (Ön Türkçede -r sesiyle başlayan sözler, günümüz Türkçesinde -y sesine dönüşmüştür). Etrüskçede turuk ya da turk sözü ise, verilmiş; adanmış; ulu ve üstün anlamlarına gelmektedir. Bu açıdan Etrüskler kendilerini Turan olarak adlandırmanın yanında Turuk ya da Turk olarak da adlandırmışlardır (Olasılıkla bu adların okunuşları Türük ve Türk biçimlerindedir).

Etrüskçe Troya demek olan Turuya ve Troyalı demek olan Turuyal sözleri de, yine Etrüskçe Turan, yani diriyen, türüyen sözünün bir söylenişidir. Sümerce pel sözü açık renkli, aydınlık anlamlarına gelmektedir. Pelasg açık renkli, kumral anlamlarına gelmektedir. Pelasg sözünün telaffuzu olasılıkla pelaş(ı)k olmalıdır. Pelasgların da kendilerini Etrüskler gibi Turan ve Turuk, Troyalılar gibi Turuyal ya da Frigler gibi Dirig ya da Virig olarak adlandırmış olmaları olasıdır.

Etrüsklerin kuzeyinde yaşamış olan bir Ön Türk halkı Raelerin adı ise, Ön Türkçe arı; temiz anlamına gelen ra sözünden gelmektedir. Bu söz günümüze arı olarak evrilmiştir. Etrüsklerin kuzeyinde yaşamış olan diğer bir Ön Türk halkı Ligurların adı Ön Türkçe yakmak; ışık; açık renk anlamlarına gelen luk (yak) sözünden gelmektedir. Romalı şair Marcus Annaeus Lucanus (39-65), Pharsalia adlı eserinde Ligurları uzun ve kızıl-kumral saçlı bir halk olarak tanımlamıştır. Kuzey İtalya'da yaşamış olan Ön Türk halklarından Venetelerin adı da Etrüskçe soy, ırk anlamlarına gelen venete sözüne dayanmaktadır.